De vloek van Hoorn hing over Katwijk. Sinds die vechtpartijen in mei is elk kickboksgala verdacht. Moet je tegen kunnen als organisatie. Je hoest een keer te hard en je bent je vergunning kwijt. Zaterdag was er in Katwijk een kickboksgala. En wat gebeurde er?
Er zijn weken dat ik er niet kom, in Katwijk aan Zee. Vissers, verenigingen die Koninginnedag vieren en de zee. Tja. Maar toen er daar een kickboksgala werd georganiseerd, wilde ik dat zien. Kamakura Katwijk bestaat al sinds de jaren ’90. Het is een satelliet van onze Kamakura in de Gheijnstraat. In Katwijk doen ze alleen kickboksen. Er is weinig verloop in de club, wat me niks verbaasde. Het is trouw volk.
Het gala was in TriPodia, een theater in het winkelcentrum. Ik hing rond in de foyer om te kijken wat er binnenkwam. Hoe dat ging. Iedereen leek elkaar te kennen. Het was gezellig, bijna gemoedelijk. Wat kinderen die rondhuppelden en tikkertje speelden. Dat is old skool, hoorde ik later. Die sfeer. Zoals het vroeger was. FightstarTV kwam binnen, alles ging live het internet op. Twintig partijen stonden op de lijst, dus een volle avond. De kickboksers gingen in en uit de ring, de ringspeaker galmde de namen, en de zaal stroomde voller en voller. Een goede meerderheid aan Katwijkers. Sponsors uit Katwijk. Vertrouwd. Maar al organiseren ze daar bijna dertig jaar datzelfde gala, dit jaar was het toch anders. Dat kwam door Hoorn.
Bij de organisatie was onrust, of beter gezegd, ze stonden op scherp. Dan zie je iemand die tegen jou glimlacht en intussen met zijn ogen iets anders zegt. Want sinds Hoorn weet iedereen: als het om kickboksen gaat, dan liggen de kaarten anders. Bij voetbal heb je rellen waar een oorlogsmacht aan politie bij komt (jaja, van onze belastingcenten) en dat leidt alleen tot nog meer vergaderingen. Bij het eenvoudigste kickboksgala hoeft er maar één man een andere man scheef aan te kijken, of je bent je vergunning kwijt. Ook als die man toevallig scheef keek van de kiespijn.
Sinds Hoorn hebben overal in Nederland burgemeesters kickboksgala’s afgelast, met als dieptepunt het grote gala in de Rotterdamse Topsporthal. Dat is slecht voor de sport. Het lijkt me ook slecht voor de stad, zo’n bange burgemeester. Hopelijk heeft hij een vrouw die zijn hand vasthoudt als het ’s nachts donker wordt.
Dus in Katwijk deden ze wat ze altijd doen. Schouders aaneen, schouders eronder. Alles in eigen hand houden. Beveiliging aan de deur door jongens uit de club. Strak toezicht in de zaal. Bij het minste relletje meteen ingrijpen. Dus toen iemand een meisje lelijk aankeek, stond er prompt een Katwijker bij. Dan is het meteen klaar. Al met al gebeurde er eigenlijk niets, de wedstrijden waren fantastisch, de stemming zat er in, terwijl iedereen toch wist dat we die hele avond op eieren hadden gelopen. En waarom nou eigenlijk?
Vilan van de Loo (www.hoekvrouw.nl)
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!